Ik ben niet het type voor standaard schilderijen met bosjes bloemen of portretten van de kleinkinderen. Ik ga het liefst uit van mijn fantasie. Ik maak niet bewust, zoals de surrealisten doen, gebruik van m’n dromen. Het is vooral mijn fantasie die het werk doet.
Hoe de beelden dan precies boven komen drijven in m’n brein, en waarom juist die beelden, dat zou ik niet precies kunnen zeggen. Maar het zijn wel vaak dingen of dieren die ik spannend vind. Ze hebben een zekere emotionele waarde.
Ik zou ook niet precies mijn schilderijen kunnen verklaren. Maar soms doen anderen daar wel pogingen toe. Ze komen uit op iets dat mij zeer aannemelijk lijkt. Onbewuste beelden spelen daarin een rol. Dus toch een beetje de dromen.